Petar Opalić (Tomingaj, 1947 – Beograd 2009), diplomirao na Medicinskom fakultetu u Zagrebu (1971), kao i na Filozofskom fakultetu u Zagrebu (filozofiju kao A i sociologiju kao B predmet, 1974). Na Filozofskom fakultetu u Beogradu magistrirao (1989) i doktorirao (1986). Izabran za asistenta pripravnika za predmet Socijalna patologija na Filozofskom fakultetu u Beogradu (1976), i biran u sva zvanja do redovnog profesora (1999). Radio i u Institutu za mentalno zdravlje u Beogradu, kao klinički lekar (1975), psihijatar (1980) i psihoterapeut (1986). Bio direktor Instituta za mentalno zdravlje (2001-2004) i predsednik Psihoterapijske sekcije Srpskog lekarskog društva (1996-2000). Boravio kao stipendista Humboltove fondacije na Psihijatrijskoj klinici Univerziteta u Marburgu (1984-1985), te u više navrata na Psihosomatskoj klinici Univerziteta u Hajdelbergu (1994-2006), gde je bio gostujući profesor. Dela: Mogućnosti grupne psihoterapije (1986), Egzistencija¬listička psihoterapija (1988), Samoubistva u Jugoslaviji (koautor 1990), Untersuchung zur Gruppenpsycho¬therapie (Giessen 1999), Qualitative and Psycho¬metric Research of Reffugees and Traumatised Subject in Belgrade (Giessen 2005).